نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 سایر
2 دانشیار
3 استادیار
چکیده
چکیده؛
مقابله به مثل برگردان اصطلاح لاتین «تو نیز هم» است. این اصطلاح بدین معناست که «شما نباید مرا مجازات کنید، چراکه شما نیز مرتکب همان جرم شده‌‌اید». این دفاع نخستین بار در خلال محاکمات نورنبرگ در پروندة دریاسالار داتیتز به صورت ضمنی مورد پذیرش قرار گرفت. مبنای اصلی این استدلال دکترین دستان پاک است که به موجب آن «اگر یک طرف منازعه مرتکب جرایم معینی شود، دستانش برای تعقیب یا مجازات اتباع طرف مقابل به دلیل ارتکاب جرایم مشابه پاک نیست».اخیراً محاکم کیفری جدیدتر در پروندة صدام حسین و اسلوبودان میلوسویچ هم با ایراد چنین دفاعی از سوی متهمان مواجه شدند. در واقع، اگرچه برخی به صراحت از بی‌‌اعتباری چنین دفاعی در برابر ارتکاب جرایم بین‌‌المللی سخن رانده‌‌اند، به دلیل ابهام‌‌های موجود و عدم توجّه کافی حقوقدانان، این دفاع همچنان توسط متهمان به جرایم بین‌‌المللی ایراد می‌‌گردد و مشخص نیست که حقوق کیفری بین‌‌المللی تا چه حد برای چنین دفاعی اعتبار قایل است. این مقاله با بررسی رویة قضایی دادگاه نورنبرگ و سایر دادگاه‌‌های کیفری بین‌‌المللی به این نتیجه می‌‌رسد که دفاع مقابله به مثل در جنایات علیه بشریت و نسل‌‌کشی نمی‌‌تواند دفاع مقبولی باشد، امّا در برخی جنایات جنگی و جرم تجاوز ارضی این دفاع تحت شرایطی قابل پذیرش است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Tu quoque Defense from the Perspective of the Practice of International Criminal Co
نویسندگان [English]
- nadia bagheri 1
- mojtaba janipour 2
- mahin sobhani 3
چکیده [English]
Abstract
The aim of this paper is to consider the Tu quoque defence in the context of international criminal law by the analytical-descriptive approach. Simply put, Tu quoque is the Latin term (equal to: You too) and often is stated in this context: (You should not punish me because you did it too). This defence, for the first time was implicitly accepted during the Nuremberg tribunal (following World War II) in the Admiral Karl Doenitz case. The original base of this argument is the clean hands doctrine: (if one of the parties of armed conflict has committed certain crimes, his hands to prosecute or punish other parties of conflict for the same crimes are not clean). Recently, criminal tribunals such as International Criminal Tribunal for Yugoslavia have been faced with Tu quoque as a defence. Despite the existence of an ambiguous history for this defence, jurists have not paid enough attention to this defence. This paper, by examining the jurisprudence of IMT and other international criminal courts, concludes that Tu quoque defence in Genocide and Crimes against humanity cannot be accepted, but in some War Crimes and the Crime of Aggression, this defence is acceptable under certain circumstances.
کلیدواژه‌ها [English]
- Tu Quoque
- Reprisal
- Clean Hands Doctrine
- International Criminal Law
- International Jurisprudence
بع
الف. فارسی
-
ابراهیم گل، علیرضا. (1389). مسئولیت بین‌‌المللی دولت، چاپ دوم، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهش‌‌های حقوقی (شهر دانش).
-
بیگ‌‌زاده، ابراهیم، میرزاده، منا. (1394). «مقایسه شدت جرم و مجازات جنایات علیه بشریت و جنایات جنگی»، فصلنامه تحقیقات حقوقی، شماره 71، دوره 18، شماره 3، صص. 73-43.
-
سواری، حسن. (1382). «سلاح‌‌های هسته‌‌ای نقطه تلاقی حقوق توسل به زور و حقوق بشردوستانه بین‌‌المللی، در پرتو رأی مشورتی دیوان بین‌‌المللی دادگستری (1996)»، مجله پژوهش‌‌های حقوقی، شماره 4، صص. 243-221.
-
سیدزاده ثانی، سید مهدی. (1384). دفاعیات در حقوق بین‌‌الملل کیفری، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی.
-
سیدزاده ثانی، سید مهدی. (1389). «دفاع مقابله به مثل در حقوق بین‌‌الملل کیفری»، مجله حقوقی داور، نشریه دانشجویان دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، صص. 29-9.
-
قربان‌‌نیا، ناصر. (1390). حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه، چاپ دوم، تهران، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
-
کیتی شیایزری، کریانگ ساک. (1383). حقوق بین‌‌الملل کیفری، مترجمان یوسفیان، بهنام و دیگران، چاپ اول، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت).
-
گاتری، آندره و دیگران. (1374). جنگ ایران و عراق و حقوق جنگ دریایی، مجموعه اسناد و شرح تفسیرهای مربوطه در رویه دریایی، مترجمان ملک محمدی نوری و دیگران، چاپ اول، تهران، وزارت امور خارجه: مؤسسه چاپ و انتشارات.
-
)