نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مطالعات زنان، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

2 دانشجوی دکتری مطالعات زنان، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

جامعة بین‌‌الملل برای به رسمیّت شناساندن حقوق بشر زنان راهی بسیار طولانی پیموده و تلاش‌‌ها در زمینة لحاظ خشونت جنسی به عنوان جرم مستقل حقوق بشری و انعکاس آن در اسناد بین‌‌المللی و منطقه‌‌ای همچنان در حال توسعه است. خشونت جنسی و مصادیق آن پیش از ورود مستقیم به اسناد بین‌‌المللی، در آرای محاکم کیفری بین‌‌المللی و تحت عناوین مجرمانة جرایم جنگی، جنایت علیه بشریّت در چارچوب حملة سیستماتیک و گسترده احصاء گردید، ولی لحاظ آن در قالب صرف جرایم علیه بشریّت به جهت نقض فاحش حقوق بشر، فارغ از بستر ارتکاب آن، صلح باشد یا جنگ، و رابطة متجاوز و قربانی، نوآوری ویژه‌‌ای است که در کنوانسیون شورای اروپا در خصوص پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی مصوّب 2011، موسوم به کنوانسیون استانبول، به رسمیّت شناخته شد. این پژوهش با رویکرد کیفی و روش توصیفی-تحلیلی، مفادّ این کنوانسیون را در خصوص شناسایی ابعاد مسئلة خشونت علیه زنان، توسعة مفهومی جرم تجاوز جنسی و سازکارهای پیش‌‌بینی‌‌شده اعم از تقنینی، قضایی و اجرایی، واکاوی می‌‌کند و بر پیشگامی این سند در انسانی‌‌سازی حقوق قربانیان خشونت جنسی و به رسمیّت شناختن حقّ دادخواهی فردی آنان در محاکم فراملّی صحّه می‌‌گذارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A New Approach to Identifying the Human Rights of Women Victim of Sexual Violence in the Council of Europe Convention on Preventing and Combating Violence against Women and Domestic Violence (Istanbul Convention

نویسندگان [English]

  • Hajar Azari 1
  • Zahra Babazadeh 2

1 Assistant Professor in Women Studies, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

2 PhD Student in Women Studies, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran

چکیده [English]

The international community has come a long way in recognizing women's human rights. Efforts to address sexual violence as an independent human rights crime and its reflection in international and regional instruments continue. Sexual violence and its instances before entering directly into international documents have been considered in the rulings of international criminal courts and under the criminal headings of war crimes, crimes against humanity in the framework of a systematic and widespread attack. However, its formulation as a crime against humanity due to the gross human rights abuses, irrespective of it having been perpetrated in peace or war or the aggression-victim relationship, are noteworthy innovations recognized in the 2011 Council of Europe Convention on Preventing and Combating Violence against Women and Domestic Violence, known as the Istanbul Convention. This research, with a qualitative approach and descriptive-analytical method, will examine the provisions of this convention on identifying the dimensions of violence against women, the conceptual development of the crime of rape, the envisaged mechanisms including legislative, judicial and executive, the analysis and the process from globalization to the humanization of human rights, and the changing role of international law and its impact on the protection of women against violence.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sexual Violence
  • Humanization
  • Human Rights
  • Crimes against Humanity
  • Istanbul Convention
الف. فارسی
آخوندی، محمود؛ جاهد، محمّدعلی. (1391). «حقوق جهانی، از تئوری تا عمل با تأکید بر جهانی شدن حقوق بشر»، پژوهش حقوق، شمارة 36.
اخگری بناب، نادر. (1388). «جرم‌‌انگاری خشونت جنسی در اساسنامة دیوان کیفری بین‌‌المللی»، حقوق اسلامی، شمارة 23.
بیگ‌‌زاده، ابراهیم. (1378). «دیوان کیفری بین‌‌المللی»، تحقیقات حقوقی، شمارة 25 و 26.
پرادل، ژان؛ کورستنز، گئرت و فرملن، گرت. (1395). حقوق کیفری شورای اروپا، ترجمة محمّد آشوری، تهران، خرسندی.
تاموشات، کریستیان. (1398). حقوق بشر، ترجمة حسین شریفی طرازکوهی، تهران، میزان
خاک، روناک. (1387). «جرم‌‌انگاری خشونت جنسی در حقوق بین‌‌الملل کیفری»، حقوقی بین‌‌المللی، شمارة 39.
شریعت‌‌باقری، محمّدجواد. (1378). «صلاحیّت تکمیلی دیوان کیفری بین‌‌المللی»، حقوقی دادگستری، شمارة 28و29.
قاری سیّدفاطمی، سیّدمحمّد. (1379). «دادگاه جدید اروپایی حقوق بشر»، مجلّة حقوقی، شمارة 25.
قدیر، محسن؛ مهدوی، زهرا؛ ستایش‌‌پور، محمّد. (1397). «حمایت از زنان در مقابل خشونت جنسی (واکاوی اسناد نسل‌‌های چهارگانة محاکم بین‌‌المللی کیفری)»، فقه و حقوق خانواده، شمارة 69.
مشهدی، علی؛ کرمی، موسی. (1399). «حمایت از زنان در برابر خشونت در پرتو کنوانسیون 2011 استانبول در خصوص پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان»، حقوق عمومی، شمارة 2.
مولاوردی، شهیندخت. (1396).موازین بین المللی حقوق زنان، چاپ سوّم، تهران، دانشگاه تهران.
ولمن، کارل. (1398). «حقوق زنان می‌‌تواند حقوق بشر باشد؟»، حقوق بشر، شمارة 1.
الهویی نظری، حمید؛ کورکی‌‌نژاد قرایی، مجید و آقاجانی رونقی، آیدا. (1399). «انسانی کردن نهاد حمایت کنسولی در پرتو حقوق بین‌‌الملل بشر»؛ در پرتو رأی مشورتی شمارة 16 دیوان بین‌‌آمریکایی حقوق بشر، مطالعات حقوق عمومی، شمارة 2.
الف. انگلیسی
Beijing Declaration and Platform for Action (1995).
Blaker Strand, V. (2019). “Interpreting the ECHR in its normative environment: interaction between the ECHR, the UN convention on the elimination of all forms of discrimination against women and the UN convention on the rights of the child”, The International Journal of Human Rights.
Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (1979).
Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence (2011).
Declaration on the Elimination of Violence against Women (1993).
El Zeidy, M. (2008). The principle of complementarity in international criminal law: origin, development and practice, Brill Nijhoff.
European Convention on Human Rights (1950).
Geneva Convention Relative to the Protection of Civilian Persons in Time of War, Fourth Geneva Convention (1949).
Grans, L. (2018). “The Istanbul convention and the positive obligation to prevent violence”, Human Rights Law Review, 18(1).
McCorquodale, R., & Fairbrother, R. (1999). “Globalization and human rights”, Human Rights Quarterly, 21(3).
Meron, T. (2006). The humanization of international law. Brill Nijhoff.
Optional Protocol to the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (1999).
Recommendation Rec (2002)5 of the Committee of Ministers to member States on the protection of women against violence adopted on 30 April 2002 and Explanatory Memorandum.
Reisman, W. M. (1990). “Sovereignty and human rights in contemporary international law”, The American Journal of International Law, 84(4).
Renzo, M. (2012). “Crimes against humanity and the limits of international criminal law”, Law and Philosophy, 31(4).
Right to be free right to be free from rape - Amnesty International. (2018). Overview Of Legislation and State of Play in Europe and International Human Rights Standards, Amnesty International
RIGHTS, H. T. M. F. (2014). “Violence against women: an EU-wide survey”, Luxembourg: Publications Office of the European Union.
Rome Statute of the International Criminal Court (1998).
Rules of Procedure and Evidence of the Rome Statute of the International Criminal Court, Published by the International Criminal Court (2013).
Šimonović, D. (2014). “Global and regional standards on violence against women: the evolution and synergy of the CEDAW and Istanbul Conventions”, Human rights quarterly.
Sundstrom, L. M., Sperling, V., & Sayoglu, M. (2019). Courting Gender Justice: Russia, Turkey, and the European Court of Human Rights, Oxford University Press.
Universal Declaration of Human Rights (1948).
Vienna Convention on the Law of Treaties (1969).
Vienna Declaration and Programme of Action, The Fourth World Conference on Women (1993).