حقوق کیفری و جرم شناسی
شیرین بیات؛ یزدان صیقل
چکیده
امروزه حق بر محیط زیست سالم در پرتو حقوق بنیادینی چون حق حیات، در بسیاری از نظامهای حقوقی و اسناد بینالمللی به رسمیت شناخته شده است و اهمیت توجه و پاسداری از آن بر کسی پوشیده نیست. اما این سوال مطرح است که آیا پاسداری از هر گونه حق ارزشمند و بنیادین، توجیهکننده مداخله کیفری و توسل به ضمانتاجراهای کیفری در پاسخ به نقض آن میباشد ...
بیشتر
امروزه حق بر محیط زیست سالم در پرتو حقوق بنیادینی چون حق حیات، در بسیاری از نظامهای حقوقی و اسناد بینالمللی به رسمیت شناخته شده است و اهمیت توجه و پاسداری از آن بر کسی پوشیده نیست. اما این سوال مطرح است که آیا پاسداری از هر گونه حق ارزشمند و بنیادین، توجیهکننده مداخله کیفری و توسل به ضمانتاجراهای کیفری در پاسخ به نقض آن میباشد یا آنکه رفتارها و اقدامات علیه محیط زیست نیز از لزوم توجیه ایجابی و سلبی مداخله کیفری و جرمانگاری مستثنی نبوده و قانونگذار برای ورود به این حوزه نیز مستلزم تبیین اقدام خویش بر اساس مبانی جرمانگاری خواهد بود و چنانچه پاسخ به این پرسش مثبت باشد، آیا پیروی از همان مبانی رایج و سنتی جرمانگاری نظیر اصل ضرر در حمایت از این حق کافی خواهد بود یا آنکه برخی مفاهیم آن نیازمند بازنگری به مفهوم عدم اکتفا به ضرر عملی و توسعه این مفهوم به خطر ایراد ضرر میباشد. در این پژوهش تلاش شده تا در راستای پاسخ به همین پرسشها، به شیوه توصیفی- تحلیلی رویکرد قانونگذار داخلی در جرمانگاری در پرتو اصل ضرر و تحولات مفهومی این اصل در حوزه محیط زیست بررسی شود.