فقه و حقوق اسلامی
احمد حاحی ده آبادی؛ مهدی نارستانی
چکیده
استعمال و استفاده مسکر از گناهانی است که در آیات و روایات متعددی زشتی و حرمت آن بیان و تأکید شده است و مجازات شرب آن هشتاد ضربه شلاق بیان‌شده است. پس از انقلاب قانون‌گذار بر اساس اصل چهارم قانون اساسی به جرم‌انگاری این جرم در قانون حدود و قصاص و مقررات آن مصوب ۱۳۶۱ و قانون مجازات اسلامی مصوب ...
بیشتر
استعمال و استفاده مسکر از گناهانی است که در آیات و روایات متعددی زشتی و حرمت آن بیان و تأکید شده است و مجازات شرب آن هشتاد ضربه شلاق بیان‌شده است. پس از انقلاب قانون‌گذار بر اساس اصل چهارم قانون اساسی به جرم‌انگاری این جرم در قانون حدود و قصاص و مقررات آن مصوب ۱۳۶۱ و قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ و قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ پرداخت. قانون اخیر نسبت به دو قانون سابق تغییراتی را در این زمینه ایجاد نموده است که اهم آنها حدانگاری مصرف مسکر بجای خصوص خوردن و آشامیدن و حکم به قتل برای تکرار این جرم حدی دربار چهارم بهجای بار سوم است. در این پژوهش با بهرهگیری از منابع و آرای فقهی به تحلیل نکات مرتبط به تحقق موضوع حد مسکر و مجازات تکرار شرب یا مصرف مسکر پرداخته شده است. درمجموع باتوجهبه مبانی فقهی به نظر میرسد هر دو تغییر نادرست است و تغییر اول احتیاط ننمودن در جایی است که باید احتیاط نمود و تغییر دوم احتیاط بیجاست در جایی که نباید احتیاط نمود.
