میررضا سلیمی؛ رجب گلدوست جویباری
چکیده
طی سالهای اخیر استفاده از فناوری دروغسنجی مورد توجّه برخی نظامهای حقوقی در جهان قرار گرفته است. هر چند عدّهای با این استدلال که بکارگیری این فناوری با حقّ سکوت متّهم در تعارض است و کرامت انسانی را مخدوش نموده و حریم خصوصی افراد را زایل میکند آن را نپذیرفتهاند، علیرغم ایرادات و چالشهای موجود در این زمینه، میتوان ...
بیشتر
طی سالهای اخیر استفاده از فناوری دروغسنجی مورد توجّه برخی نظامهای حقوقی در جهان قرار گرفته است. هر چند عدّهای با این استدلال که بکارگیری این فناوری با حقّ سکوت متّهم در تعارض است و کرامت انسانی را مخدوش نموده و حریم خصوصی افراد را زایل میکند آن را نپذیرفتهاند، علیرغم ایرادات و چالشهای موجود در این زمینه، میتوان پلیگرافی را به عنوان یک دلیل علمی به منظور اثبات مجرمیّت یا برائت متّهم مورد عنایت قرار داد و با اصلاح قانون آن را در شمار دیگر ادلّة قانونی اثبات دعوای کیفری قلمداد کرد. همچنین، در صورت پیروی از نظام دلایل معنوی، از آنجا که مقام قضایی در تحصیل دلیل کیفری فعّال عمل میکند و هر آنچه او را به قطع و یقین برساند ولو مخالف با دلایل قانونی باشد، مبنای تصمیمگیری او واقع میشود، یافتههای حاصل از پلیگرافی میتواند به عنوان قرینه یا مستند بیّن در حصول علم برای قاضی عمل کنند و به این نحو با ارزیابی سایر دلایل صحّت و سقم آنها را معیّن نموده تا با مکانیزه کردن آنها مقام قضایی را در اتّخاذ تصمیمی صحیح یاری نماید.