بهزاد دراج
چکیده
در 17 ژوئیه سال 1998 میلادی در جریان کنفرانس دیپلماتیک رم در کشور ایتالیا، اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی با امضاء 120 کشور به‌عنوان یک معاهده بین‌المللی حیات حقوق یافته و درنتیجه آن مقرر گردید تا پس از تاریخ نخستین روز ماه بعد از شصتمین روز از تاریخ تودیع شصتمین سند از اسناد مربوط به تصویب و الحاق از سوی دولت‌ها، مفاد اساسنامه لازم‌الاجرا ...
بیشتر
در 17 ژوئیه سال 1998 میلادی در جریان کنفرانس دیپلماتیک رم در کشور ایتالیا، اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی با امضاء 120 کشور به‌عنوان یک معاهده بین‌المللی حیات حقوق یافته و درنتیجه آن مقرر گردید تا پس از تاریخ نخستین روز ماه بعد از شصتمین روز از تاریخ تودیع شصتمین سند از اسناد مربوط به تصویب و الحاق از سوی دولت‌ها، مفاد اساسنامه لازم‌الاجرا گردیده و قابلیت اجرایی یابد. اساسنامه رم که درواقع منبع زایش دیوان کیفری بین‌المللی درنتیجه مباحثات بسیار فشرده نمایندگان تامالاختیار دولتهای امضاءکننده اساسنامه به تصویب رسیده است. در این مقاله سعی بر آن گردیده تا ضمن تبیین صلاحیت دیوان کیفری بین‌المللی، در رابطه با مفهوم قابلیت پذیرش دعوی و تعیین ارکان و عناصر اعمال آن، در رسیدگی به یک وضعیت بحرانی که میتواند متضمن جرم یا جرائم داخل در صلاحیت دیوان کیفری بین‌المللی باشد پرداخته و نحوه تمییز این دو مفهوم (عنوان) به هم پیوسته در اساسنامه رم و زمان اعمال هر یک از مفاهیم فوق را در روند رسیدگی به موضوعات کیفری مشمول صلاحیت دیوان مشخص نماید
