چکیدهسلبِ آزادی پیشگیری محور افراد دارای اختلال روانی، برای تأمین امنیت عموم وپیشگیری از تکرار جرمِ احتمالی مجرمان خطرناک اعمال می شود. ماده 48 مکرر سابق و ماده150 قانون مجازات اسلامی 1392 ، بارزترین مصداقِ قانونی این رویکرد در حقوق کیفریایران است. درواقع، می توان سلب آزادی پیشگیری محور را نوعی اقدام پیش دستانه 2 برایحفظ امنیت عموم تلقی کرد. در این اقدام، حقوق کیفری با فاصله گرفتن از رویکرد سزادهیبرای حفظ امنیت، رویکردی آینده نگر می یابد و بر مرحله پ یش از ارتکاب جرم 3 نیز اعمالمی شود.ازاین رو، مقاله حاضر، به بررسی این رویکرد با تأکید بر ماده 150 قانون مجازات اسلامی1392 به عنوان یکی از مصادیقِ قانونی رویکرد پیشگیرانه در حقوق کیفری ایران و به مناسبت،ایالات متحده آمریکا و فرانسه به عنوان نمونه هایی از نظام های کیفری سخت گیرانه می پردازد.
Preventive detention of mental disorders applies for ensuring public protection and for preventing potentially dangerous offenders from reoffending. Former Article 48 and Article 150 of Islamic penal code 1392 are the most important examples of the preventive approach in Iran's law. In fact, preventive detention is a sort of pre-emptive action for public protection. In this measure, criminal law is moving from a retributive approach to a forward-looking approach and applied to pre-crime. Therefore, the article, examines this approach with emphasis on Article 150 of the Islamic Penal Code of Iran and the United States of America’s and France's law that are examples of punitive penal policy.